İrrasyonel inançlar

"Hayatta yaşadıklarımıza verdiğimiz anlamlar bizim aslında kaderimize dönüşür" 

Misal sizin yanınızdan selam vermeden biri geçtiği zaman son derece öfkeli olabilirsiniz.

A noktasındaki olay selam vermemektir.

C noktasında hissettiğiniz duygu Öfkedir. 

B de otomatik olarak şöyle düşünürsünüz Ne kadar da ukala bir adam baksana tanıdığı halde selam vermedi.

Şöyle bir duygu da yaşayabilirsiniz Üzüntü ..

O da benim değersiz olduğumu biliyor o yüzden bana selam vermeye değer bulmadı.  

Hiçbir şey de hissetmeyebilirsiniz.

Ya da C noktasında bu adama yardım duygusu hissedebilirsiniz Baktı ama görmedi görmediğine göre dalgın demekki bir sorunu var dersiniz.

Demek ki yaşantılar onlara verdiğimiz anlamlarla biz de duygulara dönüşüyor.

Bunu daha güzel bir şekilde ifade edersek:

Düşüncelerine dikkat et çünkü duygularına dönüşür duygularına dikkat et çünkü davranışlarına dönüşür davranışlarına dikkat et çünkü alışkanlıklarına dönüşür alışkanlıklarına dikkat et çünkü karakterine dönüşür karakterine dikkat et çünkü kaderine dönüşür. 

İrrasyonel inançlarınızın farkına varın!

 

Benim dünyam: Kıssadan hisse

Bugün bir yerde tevafuken karşıma çıkan bir kıssadan hisseyi paylaşacağım sizlerle.

Eminim hepimizin kendi hayatımıza ait böyle bir kıssası vardır gelin bir de Dostoyevski ne yaşamış görelim💁🏼‍♀️

Dostoyevski hapishanedeki bir köpeğin yanından geçen her mahkum tarafından tekmelendiğini gözlemler. Köpek mahkumlardan kaçmadığı gibi yanına bir mahkum yaklaştığında eğilerek tekmlenme pozisyonunu almaktadır.

Dostoyevski bir gün köpeğin yanına yaklaşıp başını okşar. Köpek şaşkın şaşkın ona bakarak hızla yanından uzaklaşır ve acı acı havlamaya başlar. O günden sonra köpek Dostoyevskiyi her gördüğünde ondan kaçar.Ruhu köleleştirilmiş bu köpek bir sevgi açıdır. 

Bu durum insanlar için de geçerlidir.

Hayatları boyunca kötü davranışlara uğramış sevgi açları iyi bir davranışla karşılaştıklarında nasıl davranacaklarını bilemezler.

Bazen kötü davrandığınız insanlar size tapar. Bazense iyi davrandıklarınız sizden nefret eder. Böyle insanların gözünde onları aşağılamanız onlar için bir beklentidir. Sizi gözlerinde yüceltirler. Eşit ve iyi davrandığınızda ise onların gözündeki değeriniz birden düşer.

Kıssadan hissemiz şu: değer denilen olguyu, yerinde ve kararında ölçülü bir şekilde vermeli.

Yoksa sevgi gösterdiğiniz yerden nefret görebilirsiniz.